Kolektomia

Kolektomia to inaczej częściowe lub całkowite usunięcie jelita grubego w sposób chirurgiczny. Najczęstszym wskazaniem jest nowotwór jelita grubego, choć konieczność wykonania zabiegu może pojawić się w wielu innych sytuacjach (np. przy urazie mechanicznym jelita grubego podczas wypadku komunikacyjnego lub upadku z wysokości). Operacja musi być poprzedzona wykonaniem badań obrazowych, które są kwalifikujące dla danego pacjenta.

Kolektomia

Na czym polega kolektomia?

Kolektomia może być częściowa lub całkowita. Polega na wycięciu kawałka lub całości jelita grubego w znieczuleniu całkowitym. Wcześniej wykonuje się szczegółową diagnostykę (kolonoskopię, USG jamy brzusznej oraz RTG lub tomografię komputerową jamy brzusznej). Jeśli pacjent zostanie zakwalifikowany do zabiegu, rozpoczynają się procedury szpitalne. Przed operacją należy zadbać o szczególną dietę, ponieważ jelita w trakcie usuwania powinny być puste. Tym samym nie dojdzie do rozprzestrzeniania się kału i bakterii po jamie brzusznej. Jeśli podczas operacji nastąpi konieczność usunięcia także odbytnicy, zabieg nazywa się wówczas proktokolektomią.

Sam zabieg jest stosunkowo prosty w wykonaniu. Lekarz przecina powłoki brzucha w linii pośrodkowej ciała, usuwa jelito grube, łączy kikuty ze sobą, a jeśli to konieczne, wytwarza stomię. Następnie zszywa ranę i odpowiednio ją zaopatrza. Wszystko trwa nawet kilka godzin. Po operacji pacjent powinien pozostać w szpitalu przez kilka dni. W tym czasie zostaje przeszkolony z pielęgnacji stomii oraz właściwej diety. Zostaje również poinformowany o dalszych etapach leczenia.
Stomia to inaczej sztuczny odbyt, czyli miejsce, w którym treść pokarmowa będzie wydalana, jeśli nie jest możliwe usuwanie jej fizjologicznie przez odbytnicę. Najczęściej lokalizuje się ona po lewej stronie jamy brzusznej. Może być czasowa lub trwała.

Kolektomia – wskazania

Głównymi wskazaniami do kolektomii są:

  • rodzinna polipowatość gruczolakowata;
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
  • choroba Hirschsprunga;
  • zaawansowana choroba Leśniowskiego-Crohna obejmująca jelito grube;
  • rak jelita grubego;
  • choroba uchyłkowata jelita grubego.

Takich wskazań może być jednak więcej. Decyzję o wykonaniu operacji podejmuje lekarz gastroenterolog lub proktolog.

Przygotowanie do kolektomii

Pacjent przed kolektomią musi odpowiednio się przygotować. Zwłaszcza jeśli operacja odbywa się w trybie planowanym. Dieta powinna być ubogoresztkowa (trwa przynajmniej kilka dni przed operacją), a dzień przed kolektomią rozpoczyna się przyjmowanie farmakologicznych środków przeczyszczających, podobnie jak ma to miejsce przed kolonoskopią. Jednocześnie przyjmuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, aby zminimalizować ryzyko infekcji bakteryjnej podczas operacji lub po niej. W okresie okołooperacyjnym stosuje się profilaktykę przeciwzakrzepową (aktywność fizyczna, leki). Już kilka tygodni wcześniej należy także zrezygnować z picia alkoholu i palenia papierosów. Ogromne znaczenie ma właściwa dieta, ponieważ niedożywienie jest jednym z głównych czynników ryzyka powikłań podczas kolostomii (i innych zabiegów chirurgicznych).

Życie po kolektomii

Życie po operacji usunięcia jelita grubego nie różni się znacząco od normalnego trybu życia, bez względu na to, czy konieczne było usunięcie części czy całości jelita. Także obecność kolostomii nie jest przeciwwskazaniem do aktywnego życia seksualnego czy uprawiania dyscyplin sportowych. Ze stomią można korzystać z basenów publicznych, saun i innych miejsc, bez obaw o powikłania. Warto jedynie dbać o dietę przeciwzaparciową. Zaleca się również regularne wizyty kontrolne u lekarza gastroenterologa.

Powikłania po kolektomii

Powikłania po kolektomii zdarzają się stosunkowo rzadko. Do najczęstszych zaliczamy jednak:

  • nieszczelność zespolenia;
  • infekcje;
  • krwawienia;
  • powikłania zakrzepowo-zatorowe.

Prawidłowe przygotowanie pacjenta do kolektomii i właściwe wykonanie zabiegu minimalizuje jednak ryzyko powikłań.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Fidler-Witoń E., Proktokolektomia odtwórcza z zespoleniem ileoanalnym w przebiegu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub rodzinnej polipowatości gruczolakowatej a nietolerancje pokarmowe, Poznań 2015.
  2. Garden O., Sarr M., Bland K., Buchler M., Csendes M., Wong J., Chirurgia kolorektalna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

0

Twój koszyk jest pusty

Brak produktów w koszyku.