Szumy uszne

Szumy uszne (łac. tinnitus) mają charakter heterogeniczny, mogą być wywołane różnymi przyczynami, jak również powszechnie występują w przebiegu różnych chorób. Mianem tym określa się słuchową percepcję fantomową – subiektywne wrażenie słyszenia dźwięku przy braku jego obiektywnego źródła wewnętrznego bądź zewnętrznego. Diagnostyką i leczeniem tego typu problemów zajmuje się zazwyczaj laryngolog.

Szumy uszne

Szumy uszne – przyczyny

Szacuje się, że omawiany problem dotyczy nawet 30-35% populacji światowej, co stanowi odsetek niezwykle wysoki. Powstawanie szumów usznych może mieć miejsce na każdym etapie przetwarzania dźwięku. Możliwymi przyczynami są:

  • obecność woskowiny w przewodzie słuchowym;
  • otoskleroza w uchu środkowym;
  • uszkodzenie komórek słuchowych w błędniku (stanowi nawet 80% subiektywnych szumów usznych);
  • afazja;
  • padaczka;
  • migreny i inne formy bólów głowy;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • miażdżyca;
  • choroby reumatyczne;
  • cukrzyca;
  • choroby nerek;
  • alergia;
  • choroby weneryczne;
  • zaburzenia hormonalne;
  • niedobór cynku;
  • zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego;
  • przewlekłe stosowanie niektórych leków.

Ponadto szumy uszne mogą pojawiać się w sytuacji stresowej, traumatycznej, przy silnym strachu lub podnieceniu. Bywają oznaką psychoz i omamów słuchowych. Także ekspozycja na długotrwały lub bardzo silny hałas jest powszechną i jedną z najczęstszych przyczyn powstawania szumów usznych.

Szumy uszne – objawy

Szumy uszne to inaczej dźwięki słyszane w jednym uchu, obojgu uszach lub w głowie mimo braku zewnętrznego bodźca akustycznego. Pacjenci określają je najczęściej jako piski, dzwonienie, pukanie, dudnienie, gwizdy, szelesty, pojawiające się nawet wtedy, gdy wokół panuje cisza. Niezależnie od brzmienia i charakteru odczuwanych dźwięków wszystkie nazywane są szumami usznymi. W Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 są sklasyfikowane w kategorii H93.1. Szumy uszne mogą wywoływać wiele trudności w codziennym funkcjonowaniu, pogarszając jego jakość. Mogą prowadzić do bólów głowy i zmęczenia.

diagnostyka szumów usznych

Jako że szumy uszne nigdy nie pojawiają się bez przyczyny, zawsze powinna zostać przeprowadzona diagnostyka audiologiczna. Najczęstsze zastosowanie mają następujące badania:

  • audiometria tonalna i audiometria wysokich częstotliwości;
  • audiometria impedancyjna;
  • audiometria słowna;
  • otoemisja akustyczna produktów zniekształceń nieliniowych (DP-gram);
  • rejestracja potencjałów wywołanych z pnia mózgu (ABR).

Rutynowo stosowane są także testy psychoakustyczne, a u wybranych pacjentów wykonuje się badania obrazowe mózgu i zatok przynosowych.

Szumy uszne – leczenie

Około 80% pacjentów z szumami usznymi ma różnego stopnia niedosłuch. Wówczas jako leczenie powinny być rekomendowane aparaty słuchowe, które dostarczają zysku słuchowego, rozumianego jako poprawa rozumienia mowy oraz efekt redukcji szumów dzięki wbudowanemu generatorowi szumów. Leczenie szumów usznych zawsze powinno być przyczynowe, jeśli tylko możliwe jest ustalenie i wyleczenie choroby podstawowej. Można zatem przeprowadzić leczenie chirurgiczne, np. usunięcie ciała obcego, usunięcie zmian naczyniowych, modyfikację nieprawidłowych połączeń naczyniowych, usunięcie zmian nowotworowych.

Przy braku znajomości przyczyn omawianej dolegliwości próbuje się różnych metod takich jak np.:

  • terapia miejscowa z zastosowaniem lasera i akupunktury;
  • hipnoza;
  • ziołolecznictwo;
  • homeopatia;
  • terapia tlenem w komorach hiperbarycznych;
  • techniki elektrostymulacyjne.

Za najefektywniejszą metodę terapeutyczną szumów usznych uważa się metodę habituacji (TRT). Farmakoterapia powinna być ostatecznością.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Raj-Koziak D., Gos E., Współczesne możliwości diagnostyki i terapii szumów usznych, Logopedia, 51/2022.
  2. Olszewski J., Kowalska S., Kuśmierczyk K., Diagnostyka i leczenie szumów usznych na podstawie własnych doświadczeń, Otolaryngologia Polska, 1/2008.
  3. Szymańska J., Dubielis W., Koszuta A., Szumy uszne, Medycyna Ogólna, 14/2008.
  4. Skarżyński H., Raj-Koziak D., Szumy uszne i nadwrażliwość słuchowa, Warszawa 2017.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *