Grasica (łac. glandula thymus) to ważny narząd zaliczany do układu immunologicznego, ponieważ uczestniczy w utrzymaniu wysokiej odporności całego organizmu. Znajduje się w śródpiersiu górnym, tuż za mostkiem. Choć można bez niej żyć (np. gdy konieczne staje się jej usunięcie wskutek leczenia chorób przewlekłych), brak grasicy rzutuje negatywnie na ogólne zdrowie organizmu.
Grasica – budowa
Grasica składa się z dwóch płatów – prawego oraz lewego, a każdy z nich zbudowany jest dodatkowo z licznych płacików spojonych ze sobą wytrzymałą tkanką łączną. W głębi tego narządu poszczególne płaciki łączą się wspólnym środkowym pasmem rdzeniowym, przebiegającym w kierunku podłużnym każdego płata. W budowie anatomicznej grasicy wyszczególnić należy 2 ważne części:
- rdzeń – dość ubogi w limfocyty, jednak stanowi filar dla wszystkich zrazików kory grasicy;
- korę – niezwykle bogata w limfocyty, czyli najważniejsze komórki odpornościowe organizmu. To właśnie ta część grasicy w dużej mierze wpływa na ogólną odporność człowieka. Kora podzielona jest na zraziki przegrodami łącznotkankowymi.
Zrąb grasicy tworzą komórki gwiaździste – komórki nabłonkowe pochodzenia endodermalnego.
Grasica – funkcje
Chociaż pierwotnie grasicę uznawano za narząd wewnątrzwydzielniczy, dziś wiadomo, że należy do układu immunologicznego. Stanowi miejsce, w którym limfocyty (zwłaszcza limfocyty T) nabywają tzw. kompetencji immunologicznych, a także dojrzewają, przygotowując się do pełnienia swoich funkcji obronnych. Ponadto grasica odpowiada za syntezę i wydzielanie wielu istotnych hormonów, takich jak:
- tymozyna – przyspiesza dojrzewanie limfocytów, działa przeciwnowotworowo, pełni ważną rolę w trakcie zwalczania chorób autoimmunologicznych;
- tymulina – wspomaga odpowiedź immunologiczną, ułatwia aktywację limfocytów B i T, hamuje reakcję nadwrażliwości i zapalną;
- tymopoetyna – hamuje przewodnictwo nerwowe w płytce motorycznej, uczestniczy w różnicowaniu się limfocytów;
- tymostymulina – pobudza dojrzewanie i różnicowanie się limfocytów T.
A także innych, nieco mniej poznanych, takich jak grasiczy czynnik humoralny czy tymopentyna. Wrodzony brak grasicy przyczynia się do wyraźnego spadku liczby limfocytów we krwi obwodowej, zaniku układu limfoidalnego obwodowego oraz brak odporności immunologicznej typu komórkowego.
Unerwienie grasicy
Za unerwienie grasicy odpowiada nerw błędny oraz część współczulna autonomicznego układu nerwowego.
Unaczynienie grasicy
Za unaczynienie grasicy odpowiada w największym stopniu tętnica podobojczykowa.
Inwolucja grasicy
Dość interesującym zjawiskiem jest inwolucja grasicy, uznawana za całkowicie naturalną i fizjologiczną. Warto wiedzieć, że do około 2. roku życia grasica stopniowo powiększa swoje rozmiary, osiągając ostateczną masę nawet 25 g. Pozostaje taka aż do zakończenia okresu dojrzewania, po czym stopniowo maleje, ulegając tzw. inwolucji, czyli zanikowi. Tkanka grasicy przemienia się w tkankę tłuszczową, co można z łatwością zaobserwować np. na badaniach obrazowych. U osób dorosłych jest już praktycznie niewidoczna, a jej masa wynosi zaledwie 0,5 grama.
Polecane produkty:
|
Spirulina w tabletkach 100% naturalna
Spirulina platensis, którą Państwu oferujemy to 100% naturalna, słodkowodna alga o wysokiej zawartości składników odżywczych. Codziennie spożywana dostarcza organizmowi niezbędne substancje wpływające na sprawne funkcjonowanie układów w ciele człowieka. Zobacz więcej... |
|
Spirulina w proszku 100% naturalna
Spirulina w proszku od bioalgi to sproszkowana, 100% alga Spirulina platensis. Doświadczenie i wieloletnie badania sprawiły, że otrzymany produkt jest nie tylko w pełni naturalny, ale również wysokiej jakości i zawiera wysokie stężenie składników odżywczy Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka. Repetytorium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
- Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
