Nerwica a nerwobóle

Nerwica a nerwobóle to pojęcia dość mocno ze sobą powiązane. Wszystko z tego względu, że w przebiegu nerwicy zazwyczaj pojawiają się różnego rodzaju i nasilenia bóle pochodzenia nerwowego, które znacznie uprzykrzają jakość życia codziennego. Diagnostyka i leczenie problemu pozostaje najczęściej w kompetencjach psychiatry, psychoterapeuty, lekarza rodzinnego bądź neurologa.

Nerwica a nerwobóle

Co to jest nerwica?

Zaburzenia nerwicowe należą do jednych z najczęściej występujących dolegliwości. Wskaźnik ich rozpowszechniania wśród populacji ogólnej wynosi około 30%, z tego w praktyce ogólnolekarskiej zaburzenia nerwicowe stwierdza się u około 15% zgłaszających się pacjentów.

Zgodnie z definicją, nerwica to takie zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego pacjent zachowuje właściwy osąd rzeczywistości, jednak mimo tego wykazuje objawy takie jak nadmierny lęk, strach i niepokój. Uczucia te zazwyczaj są nieuzasadnione, a reakcja takiej osoby przesadzona. Dokładne przyczyny nerwicy nie są znane, jednak wśród jej czynników ryzyka wymienia się:

  • tłumienie emocji, zarówno w okresie dziecięcym, jak i w dorosłym życiu;
  • nierozwiązane konflikty wewnętrzne;
  • traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie lub wczesnej młodości;
  • wpływ otoczenia;
  • sposób wychowania;
  • niestabilna sytuacja rodzinna, zawodowa, społeczna;
  • uwarunkowania genetyczne.

W medycynie spotkać można wiele rodzajów nerwicy. Często jest to tzw. nerwica natręctw, zwana także zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym. Obraz kliniczny zależy głównie od rodzaju nerwicy. Przykładowo przy nerwicy lękowej występować mogą uczucie wewnętrznego niepokoju oraz wzmożone napięcie mięśniowe, które nierzadko daje dolegliwości bólowe. Natomiast przy nerwicy wegetatywnej występować będą problemy trawienne czy uczucie ciężkości na żołądku. Klasycznymi objawami nerwicy są uporczywe, negatywne myśli, ciągłe wątpliwości co do własnego zachowania i zachowania innych, jak również powtarzające się zachowania i tiki mające na celu zmniejszenie napięcia emocjonalnego. Niektórzy pacjenci doświadczać mogą nerwobólów.

Nerwica a nerwobóle

Jak wspomniano, w przebiegu nerwicy u pacjentów mogą pojawiać się nerwobóle. Tak naprawdę rzeczywistymi nerwobólami określamy dolegliwości związane z uszkodzeniem nerwów obwodowych. Przybierają charakter ostry, rwący i mogą promieniować wzdłuż okolicy unerwianej przez dany nerw. Jednak w przebiegu nerwicy mogą pojawić się dolegliwości typowe dla nerwobólu przy braku realnego uszkodzenia struktury nerwowej. Wówczas można powiedzieć, że ma on podłoże idiopatyczne, trudne do zdiagnozowania. W badaniach diagnostycznych nie obserwuje się odstępstw od normy.

Podobnie wystąpić może nerwoból, który rzeczywiście wynika z uszkodzenia struktury nerwowej, jednak przy predyspozycji nerwicowej. Oznacza to, że pacjenci z nerwicą, źle odbierający sytuacje stresowe, stosują często niezdrową dietę czy całkowity brak suplementacji. Skrajny niedobór witamin z grupy B lub magnezu negatywnie wpływa na strukturę nerwów obwodowych, co zostało potwierdzone badaniami klinicznymi. Wówczas pojawienie się nerwobólu nie wiąże się typowo z samą nerwicą, lecz jest ona jego czynnikiem ryzyka.

Sposoby na nerwobóle przy nerwicy

Jeśli nerwobóle obserwowane w przebiegu nerwicy nie wiążą się z uszkodzeniem struktur nerwowych, lecz z samą chorobą, należy dążyć do jej leczenia przyczynowego. Leczeniem nerwicy najczęściej zajmuje się psychiatra (odpowiadający m.in. za przepisywanie odpowiednich leków uspokajających) oraz psychoterapeuta (prowadzący spotkania 1:1 i dążący do wyjaśnienia przyczyn emocjonalnych problemu i znalezienia ich rozwiązań). Domowe sposoby uspokajające i wyciszające oraz systematyczna aktywność fizyczna są równie ważne.

Jeśli jednak nerwobóle rzeczywiście wiążą się z uszkodzeniem struktur nerwowych, można działać dwukierunkowo. Po pierwsze dąży się do zmniejszania lub usuwania występujących objawów, np. poprzez stosowanie NLPZ. Po drugie zaś dąży się do stworzenia jak najlepszych warunków nerwom, aby mogły się regenerować. W tym celu rekomenduje się m.in. leki, ciepłolecznictwo, suplementację (zwłaszcza witamin z grupy B oraz kwasów tłuszczowych Omega 3), masaż, zdrową dietę, fizjoterapię.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Rodzinna, Kraków 2008.
  2. Carbonell D., W pułapce niepokoju, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2017.
  3. Prusiński A., Neurologia Praktyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1998.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *