Tymochinon to związek fitochemiczny występujący w dużych ilościach w czarnuszce siewnej, nazywanej również czarnym kminkiem. Jest on obecny w jej nasionach, z których następnie tłoczy się cenny olej o wszechstronnych właściwościach zdrowotnych. Wykazano, że tymochinon jest jednym z najsilniejszych znanych antyoksydantów, to jednak niecałe jego działanie. Co warto wiedzieć o tym związku?
Tymochinon – charakterystyka
Tymochinon to silny przeciwutleniacz, który w nasionach czarnego kminku występuje w ilościach nawet do 58% całego składu. Poza nim w czarnuszce znajdziemy również związki będące jego pochodnymi, zwłaszcza tymohydrochinon, ditymochinon oraz prawdopodobnie polimer tymochinonu, opisywany jako nigellon. Zawartość tymochinonu w olejku otrzymanym przez destylację z parą wodną kształtuje się w granicach 24–25%.
Tymochinon – właściwości
Tymochinon jest najważniejszym składnikiem czarnuszki siewnej. W dużej mierze to właśnie niemu zawdzięcza ona swoje terapeutyczne działanie. Udowodniono, że tymochinon działa:
- przeciwdrgawkowo – może łagodzić przebieg padaczki oraz zmniejsza intensywność drgań mięśniowych przy chorobie Parkinsona;
- antyoksydacyjnie – w wielu badaniach naukowych udowodniono, że tymochinon likwiduje stres oksydacyjny w krótkim czasie oraz chroni przed peroksydacją lipidów;
- przeciwnowotworowo – hamuje wzrost i angiogenezę licznych guzów nowotworowych, zwłaszcza kostniakomięsaka, raka szyjki macicy i raka piersi;
- przeciwzapalnie – hamuje produkcję cytokin prozapalnych, w tym interleukiny 1 i interleukiny 6;
- antybakteryjnie – głównie przeciwko bakteriom gram-dodatnim, w tym Staphylococcus ureus. Co ciekawe, może działać przeciwko bakteriom opornym na antybiotyki;
- przeciwgrzybiczo – przeciwko szczepom Candida albicans. Może wspierać terapię grzybic skórnych.
Wykazuje ponadto działanie przeciwalergiczne, zwłaszcza w leczeniu alergicznego nieżytu nosa, a także wykazuje prawdopodobną skuteczność w zmniejszaniu reakcji nadwrażliwości pokarmowej na białka jaja kurzego, która objawia się występowaniem przewlekłych biegunek. Tymochinon może być wykorzystywany pomocniczo w leczeniu cukrzycy i insulinooporności, ponieważ ma właściwości antyhiperglikemiczne, obniża stężenie glukozy na czczo i 2 godziny po posiłku, a także obniża wartości hemoglobiny glikowanej.
Tymochinon – wpływ na wątrobę
Jedną z najlepiej poznanych właściwości tymochinonu jest jego wpływ na wątrobę. Związek ten z dobrym rezultatem został przebadany pod kątem profilaktyki niedokrwienno-reperfuzyjnych uszkodzeń wątroby. Już niewielka dawka 0,2 ml/kg masy ciała podawana dootrzewnowo szczurom z niedokrwieniem wątroby spowodowała znaczne obniżenie poziomu enzymów wątrobowych, wzrost całkowitej pojemności przeciwutleniającej, spadek całkowitego stanu oksydacyjnego. Wykazano ponadto, że u człowieka chroni tkanki wątroby przed konsekwencjami toksycznego działania metali ciężkich, takich jak ołów i kadm. Hamuje też wątrobową peroksydację lipidów wywołaną działaniem czterochlorku węgla.
Tymochinon – działanie przeciwalergiczne
Drugim najlepiej poznanym działaniem tymochinonu jest działanie przeciwalergiczne. Łagodzi on objawy schorzeń alergicznych takich jak: katar alergiczny, astma oskrzelowa, alergiczny nieżyt nosa, egzema atopowa. Stosowanie tego surowca zielarskiego może być bardzo korzystne, a nasiona czarnuszki to ciekawa i bezpieczna alternatywa standardowego leczenia, zwłaszcza lżejszych przypadków alergii.
Czy tymochinon jest bezpieczny?
Tymochinon należy do związków bezpiecznych, neutralnych dla organizmu. Nie wykazano skutków ubocznych jego działania. Właśnie dlatego olej z czarnuszki (jako najbogatsze źródło omawianego związku) bez obaw można podawać nawet dzieciom. Nie powoduje reakcji uczuleniowych (wręcz przeciwnie – zwalcza je) oraz nie przyczynia się do rozwoju objawów żołądkowo-jelitowych.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnuszki
Czarnuszka to wszechstronny, naturalny produkt o potwierdzonym, niezwykle szerokim działaniu. Wykazuje właściwości m.in. antyseptyczne, antywirusowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwalergiczne ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Borusiewicz M., Janeczko Z., Nigella sativa L. – roślinny surowiec o właściwościach plejotropowych, Postępy Fitoterapii, 4/2015.
- Wawer I., Trziszka T., Ziołolecznictwo, biokosmetyki i żywność funkcjonalna, Krosno-Wrocław, 2013.
- Adamska A., Ochocka R., Nigella sativa źródłem związków bioaktywnych, Postępy Fitoterapii, 17/2016.
