Witamina C

Witamina C (inaczej: kwas askorbinowy) to najpopularniejsza witamina o wszechstronnym działaniu. Angażuje się w liczne procesy biologiczne uczestnicząc w różnego rodzaju reakcjach enzymatycznych.

Witamina C

Co to jest witamina C?

Witamina C należy do grupy witamin rozpuszczalnych w wodzie, na produktach spożywczych oznacza się ją skrótem E300. Jest organicznym związkiem chemicznym, który musi być dostarczany do organizmu wraz z pożywieniem. Kwas L-askorbinowy występuje jednak naturalnie w wielu organizmach roślinnych, wówczas substratem do biosyntezy tego związku jest D-glukoza.

W produkcji przemysłowej wciąż stosuje się patent opracowany w roku 1934 przez Reichsteina i Grüssnera. W tym przypadku również substratem jest naturalna D-glukoza.

Witamina C – gdzie występuje?

Większość ssaków jest w stanie samodzielnie syntezować witaminę C z glukozy, człowiek jednak utracił tę zdolność. W związku z tym kwas askorbinowy musi zostać dostarczony do organizmu wraz z pożywieniem. Jego zapasy w organizmie są stosunkowo niewielkie, ponieważ wynoszą przeciętnie około 20 mg/kg masy ciała. Największe ilości znaleźć można w organach o wysokiej aktywności metabolicznej, takich jak:

  • nadnercza;
  • mózg;
  • wątroba;
  • trzustka;
  • gruczoły śluzowe;
  • płuca.

Największe ilości witaminy C w 100 gramach produktu znajdują się w:

  • owocach dzikiej róży – do 800 mg;
  • ziele pokrzywy – do 600 mg;
  • cytryńcu chińskim – do 580 mg;
  • rokitniku – do 900 mg;
  • czarnych porzeczkach – 150-300 mg;
  • truskawkach – do 90 mg;
  • natce pietruszki – do 270 mg;
  • papryce – do 200 mg.

Na szczególną uwagę zasługuje acerola, ponieważ w 100 gramach owoców znajduje się od 1000 do 4500 mg witaminy C, co stanowi około 3% ich składu. Spore jej ilości znajdują się w surowcach roślinnych wykorzystywanych do naparów. Witamina C jest jednak wrażliwa na światło i wysoką temperaturę, dlatego podczas parzenia pewna jej część ulega rozkładowi. Niewielkie ilości kwasu askorbinowego znaleźć można również w organach zwierząt, np. mózgu czy wątrobie.

Dzienne zapotrzebowanie na witaminę C

Dzienne zapotrzebowanie na witaminę C jest zróżnicowane i zależy od wielu czynników, takich jak m.in. wiek czy płeć. Przykładowo, dorosłe kobiety powinny spożywać 75 mg witaminy C na dobę, natomiast dorośli mężczyźni 90 mg. Zapotrzebowanie u kobiet w ciąży wzrasta do 85 mg na dobę.

Zwiększone zapotrzebowanie występuje u osób z nadciśnieniem tętniczym, regularnie palących papierosy, alkoholików, diabetyków, a także u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Potrzeba dostarczenia witaminy C jest dodatkowo większa przy ciężkich i długotrwałych wysiłkach fizycznych, podczas wymiotów i zaburzeniu czynności jelit.

Przyswajanie witaminy C

W związku z dużą rozpuszczalnością oraz dzięki aktywnemu transportowi jest ona wchłaniana w układzie pokarmowym (w największym stopniu w dwunastnicy i na początku jelita cienkiego) prawie w 80%.

Przyswajanie witaminy C może być upośledzone przez wymioty, brak łaknienia, zaburzenia trawienia i wchłaniania, zaburzenia czynności jelit, palenie papierosów bądź stosowanie niektórych leków.

Funkcje witaminy C

Witamina C wpływa na potencjał oksydoredukcyjny komórek. Wykazuje właściwości redukcyjne, ponieważ jest donorem elektronów.

Ma ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, gdyż:

  • uczestniczy w biosyntezie kolagenu, L-karnityny i katecholamin i syntezie niektórych hormonów;
  • reguluje odpowiedź na hipoksję;
  • uczestniczy w procesach immunomodulacyjnych i stymuluje syntezę interferonu;
  • zwiększa odporność poprzez aktywację komórek NK (Natural Killer);
  • wpływa na migrację i aktywność granulocytów, makrofagów oraz monocytów;
  • zwiększa przyswajanie niehemowego żelaza oraz wapnia.

Kwas askorbinowy należy do antyoksydantów, w związku z czym chroni komórki organizmu przed stresem oksydacyjnym. Wykazuje więc działanie przeciwnowotworowe. Warto również wspomnieć, że witamina C ma spory wpływ na urodę, ponieważ bierze udział w syntezie kolagenu. To przekłada się m.in. na poprawę jędrności i elastyczności skóry. Dodatkowo uszczelnia naczynia krwionośne, chroni skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania UV i opóźnia proces starzenia się.

Niedobór witaminy C

Brak lub znaczny niedobór witaminy C w organizmie wpływa na powstanie wielu chorób, takich jak m.in. szkorbut. Dodatkowo hipowitaminoza objawia się:

  • osłabieniem organizmu i przewlekłym zmęczeniem;
  • zwiększoną podatnością na infekcje;
  • zmniejszeniem wydolności fizycznej;
  • pogorszeniem gojenia się ran;
  • krwawieniem dziąseł.

Niedobór witaminy C może zaburzać dynamikę procesów metylacji i demetylacji DNA oraz histonów, co z kolei przyczynia się do zmian fenotypowych. W związku z tym długotrwały niedobór może potęgować powstawanie zmian nowotworowych czy miażdżycowych.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Majewski J., Orylski M., Całkosiński A. (i inni), Acerola – tropikalny owoc z ogromną dawką witaminy C, Medycyna Rodzinna, 21/2018.
  2. Guz J., Oliński R., Rola witaminy C w regulacji epigenetycznej, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 71/2017.
  3. Janda K., Kasprzak M., Wolska J., Witamina C – budowa, właściwości, funkcje i występowanie, Promeranian Journal of Life Sciences, 4/2015.
  4. Dobosz A., Witamina C. Fakty i mity, Świat Przemysłu Farmaceutycznego, 1/2016.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *