Siarczan magnezu

Siarczan magnezu nazywany jest potocznie gorzką solą i posiada wzór MgSO4. To nieorganiczny związek chemiczny, będący solą kwasu siarkowego i magnezu. Wykazuje liczne właściwości zdrowotne i jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm człowieka, dlatego znajduje się w gronie polecanych (choć wciąż mało rozpowszechnionych) suplementów diety.

Siarczan magnezu

Siarczan magnezu – charakterystyka

Siarczan magnezu to sól kwasu siarkowego i magnezu. Nazywa się go także solą gorzką lub solą Epsom, której nazwa wywodzi się od miejscowości (Epsom) w Anglii, gdzie w XVII odkryto tę substancję. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, co przekłada się na jej wszechstronne zastosowanie. Siarczan magnezu występuje pod postacią białych kryształków i wyróżnia się charakterystycznym, słono-gorzkim smakiem. Można go stosować zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Jest preparatem bezpiecznym w użytkowaniu.

Siarczanu magnezu – właściwości

Siarczan magnezu wykorzystywany jest powszechnie w medycynie. Służy wspomagająco m.in. w leczeniu:

  • hipomagnezemii;
  • zespołów złego wchłaniania;
  • biegunek;
  • alkoholizmu.

Dodatkowo stosuje się go przy długotrwałym żywieniu pozajelitowym, a także w kontroli i profilaktyce stanów przedrzucawkowych czy rzucawki. Stężenie terapeutyczne osiąga się niemal natychmiast po dożylnym podaniu preparatu oraz w ciągu godziny po podaniu domięśniowym. Równie dobrze można jednak zakupić siarczan magnezu w dowolnej aptece i stosować go samodzielnie w domu. Działanie związku:

  • łagodzi zaparcia i umożliwia wypróżnienie się, ponieważ zmiękcza masy kałowe;
  • normalizuje konsekwencje zaburzeń wodno-elektrolitowych;
  • zmniejsza stany zapalne i obrzęki;
  • wspomaga eliminację infekcji bakteryjnych, infekcji wirusowych i infekcji grzybiczych;
  • oczyszcza wątrobę z toksyn i reguluje pracę jelit;
  • wzmacnia odporność;
  • przynosi ulgę w stanach wzmożonego stresu, przemęczenia i bezsenności;
  • obniża ciśnienie tętnicze;
  • bierze udział w syntezie tkanki łącznej, w tym kolagenu.

Jako że siarczan magnezu przyjmowany w niewłaściwy sposób może wywoływać działania niepożądane, wcześniej warto skonsultować się z lekarzem.

Siarczan magnezu – przeciwwskazania

Przeciwwskazaniami do przyjmowania siarczanu magnezu są przede wszystkim:

  • hipermagnezemia;
  • ciąża i okres laktacji;
  • blok przedsionkowo-komorowy;
  • niedociśnienie tętnicze;
  • niewydolność nerek;
  • niedrożność jelit.

Należy również pamiętać, że związek ten może zmniejszać lub zwiększać aktywność wielu substancji leczniczych, dlatego między przyjęciem leku, a przyjęciem siarczanu magnezu, powinien pojawić się odstęp czasu wynoszący około 4 godziny. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby stosujące leki zwiotczające mięśnie, nifedypinę, sole wapnia, glikozydy naparstnicy, antybiotyki aminoglikozydowe, barbiturany, leki narkotyczne i nasenne. Wówczas najlepiej skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania siarczanu magnezu.

Siarczan magnezu – skutki uboczne

Działania niepożądane mogą wystąpić zwłaszcza po dożylnym lub domięśniowym podaniu tego związku. Najczęściej są nimi nudności i wymioty, wzmożona senność, podwójne widzenie oraz zaczerwienienie skóry wskutek rozszerzenia naczyń obwodowych, choć u niektórych pacjentów pojawiają się nawet trudności z oddychaniem. Stosowanie doustne może wiązać się z wystąpieniem zwiększonej potliwości ciała, dezorientacji lub osłabienia mięśniowego.

Siarczan magnezu w kosmetologii

Omawiany związek można także stosować zewnętrznie, najczęściej dodając go do kąpieli, okładów lub płukanek. Idealnie sprawdza się w pielęgnacji skóry tłustej, skóry problematycznej i skóry trądzikowej, ponieważ reguluje wydzielanie sebum i ma działanie przeciwbakteryjne. Pozwala zwalczyć łupież i łojotok w przypadku owłosionej skóry głowy, a także ma działanie ściągające. Sprawdzi się jako środek do moczenia stóp w przypadku osób z modzelami oraz stwardniałą, pękającą skórą na piętach.

Pozostałe zastosowanie siarczanu magnezu

Co ciekawe, siarczan magnezu znajduje zastosowanie nie tylko w kosmetologii czy medycynie. Bywa również chętnie wybieranym nawozem dla wszystkich roślin uprawnych. Stosuje się go podczas aktywnego wzrostu roślin zarówno w uprawach tradycyjnych, jak i bezglebowych.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Almond M., Page E., Spillman M., Chemia nieorganiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2021.
  2. Schweda E., Chemia nieorganiczna, Wydawnictwo MedPharm, Wrocław 2014.
  3. Wcisło-Dziadecka D., Podstawy kosmetologii leczniczej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *