Hormony tarczycy

Hormony tarczycy to aktywne substancje syntezowane i uwalniane przez gruczoł tarczowy umiejscowiony w przedniej części szyi. Mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania całego organizmu (wszystkich jego układów). Niestety w dzisiejszych czasach bardzo często diagnozuje się choroby tarczycy (zwłaszcza niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, chorobę Hashimoto), czym zajmuje się lekarz endokrynolog.

Hormony tarczycy

Hormony tarczycy

Do kluczowych hormonów tarczycy zaliczamy takiej jak:

  • tyroksyna (T4);
  • trójjodotyronina (T3);
  • kalcytonina.

Tyroksyna (T4)

Tyroksyna jest związkiem organicznym o wzorze sumarycznym C15H11I4NO4 i masie molowej 776,87 g/mol. Wyjściowym substratem do produkcji tyroksyny jest tyrozyna (jeden z podstawowych aminokwasów białkowych, znajdujący się m.in. w mięsie, jajkach, nabiale, orzechach czy warzywach strączkowych). Tyroksyna jest produkowana, magazynowana i uwalniana przez komórki pęcherzykowe tarczycy. Jej działanie jest niezwykle szerokie, ponieważ:

  • wspiera czynność gruczołów płciowych;
  • warunkuje proces laktacji i płodności;
  • pobudza procesy utleniania zachodzące w komórkach;
  • zwiększa efekty działania somatotropiny i glikokortykoidów;
  • wspiera prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny młodych organizmów;
  • warunkuje rozpad tłuszczów oraz wchłanianie glukozy, tym samym wpływając na cały metabolizm organizmu człowieka.

Niedobór tyroksyny ma miejsce z reguły przy niedoczynności tarczycy. Konsekwencją jest spadek poziomu przemiany materii (ryzyko nadwagi i otyłości, szybsze przybieranie na wadze), spadek aktywności psychomotorycznej oraz skłonność występowania obrzęków śluzowatych. Obserwuje się ponadto obniżenie samopoczucia, senność w ciągu dnia i problemy z koncentracją.

Nadmierny poziom tyroksyny ma miejsce z kolei przy nadczynności tarczycy i wielu innych chorobach. Do klasycznych objawów tego stanu zaliczamy tachykardię, nerwowość, nadpobudliwość. Może pojawić się typowy wytrzeszcz gałek ocznych, a pacjent wyraźnie szybciej się męczy. Aby ocenić poziom hormonów tarczycy należy wykonać badanie morfologiczne krwi. Norma dla tyroksyny wynosi 58-154 nmol/l, jednak jednocześnie warto sprawdzać tzw. wolną tyroksynę (FT4), dla której norma wynosi 11,8-24,6 pmol/l.

Trójjodotyronina (T3)

Trójjodotyronina to organiczny związek chemiczny o wzorze sumarycznym C15H12I3NO4 i masie molowej 650,97 g/mol. W organizmie tworzy się głównie przez odjodowanie tyroksyny na poziomie tkankowym. W efekcie działania tego hormonu dochodzi do wzmożonego wytwarzania m.in. enzymów mitochondrialnych (uczestniczących w metabolizmie węglowodanów i tłuszczów), co wywołuje w efekcie nasilenie przemian energetycznych, zwiększenie zużycia tlenu i tworzenie ciepła w całym organizmie. Hormon ten nasila ponadto glikogenolizę (proces rozkładu glikogenu do glukozy) i glukoneogenezę (proces syntezy glukozy). U dzieci trójjodotyronina warunkuje prawidłowe wzrastanie i aktywność somatotropiny (hormonu wzrostu).

Niedobór hormonów tarczycy, zwłaszcza T3, w okresie niemowlęcym prowadzi do nieodwracalnych zmian w mózgu i niedorozwoju umysłowego. U dorosłych niedobory mogą wystąpić np. w przebiegu choroby Hashimoto i w nadczynności przysadki mózgowej. Pojawia się uczucie zmęczenia, ciągłe odczuwanie zimna, zaburzenia pamięci i koncentracji. Nadmiar natomiast pojawia się przy nadczynności tarczycy, a w jego obrazie klinicznym obserwuje się dolegliwości takie jak utrata masy ciała, tachykardia, drżenie mięśni, nadmierne pocenie się, bezsenność, zaburzenia miesiączkowania. Norma stężenia FT3 (wolnej trójjodotyroniny) w surowicy krwi u dorosłych wynosi zwykle 2,25–6,0 pmol/l, lub 1,5–4,0 ng/l.

Kalcytonina

Kalcytonina ma wzór sumaryczny C145H240N44O48S. Fizjologicznie jest peptydem produkowanym przez komórki C tarczycy, czyli komórki przypęcherzykowe tego narządu. Ciekawostką jest jednak to, że śladowe ilości komórek wydzielających ten hormon odkryto również w ośrodkowym układzie nerwowym, płucach i przewodzie pokarmowym. Produkcję i wydzielanie kalcytoniny pobudza zwłaszcza wzrost stężenia jonów wapnia we krwi. Hormon ten zwiększa wydalanie wspomnianego minerału przez nerki i obniża resorpcję kości, utrzymując tym samym prawidłową hoemostazę organizmu. Oddziałuje bezpośrednio na kości, obniżając w nich zawartość cyklicznego AMP, hamując tą drogą resorpcję (wchłanianie) wapnia i odwapnienie kości. Działa antagonistycznie w stosunku do hormonu gruczołów przytarczycznych – parathormonu. Norma dla kalcytoniny u zdrowych osób dorosłych wynosi 8,3-22,0 pmol/L (30-80 pg/mL).



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bolanowski M., Niedoczynność tarczycy, Lekarz POZ, 3/2016.
  2. Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszaw 2018.
  3. Górski J., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *