Krwiak podskórny

Krwiak podskórny (inaczej: siniak) to objaw, który każdy człowiek zaobserwował u siebie przynajmniej raz w życiu. Odnosi się do podskórnego wylewu krwi wskutek uszkodzenia naczynia krwionośnego. Tendencja do tworzenia się nadmiernych krwiaków, nawet przy niewielkim uderzeniu, powinna zostać dokładnie zdiagnozowana. Zaburzenia krzepnięcia krwi są poważnym zagrożeniem dla zdrowia.

krwiak podskórny

Krwiak podskórny – jak powstaje?

Krwiak podskórny to inaczej siniak. Powstaje w momencie, gdy wskutek uderzenia lub ucisku dojdzie do uszkodzenia naczynia krwionośnego. Krew w nim płynąca wynaczynia się, rozlewając pod skórą i tworząc charakterystyczne jej przebarwienie, które po pewnym czasie blaknie, zmienia kolor i samoistnie ustępuje bez pozostawiania trwałych śladów.

Zupełnie inaczej sytuacja prezentuje się w sytuacjach, gdy siniaki tworzą się same, bez wcześniejszego uderzenia lub urazu, a także gdy powstają nawet przy niewielkim uderzeniu się, które u zdrowego człowieka pozostałoby bez śladu. Wówczas podejrzewa się zaburzenia krzepnięcia krwi, zwłaszcza pod kątem zbyt wolnego krzepnięcia. Chorobami przebiegającymi z tym problemem są m.in.: hemofilia, choroba Ehlersa-Danlosa czy skazy krwotoczne. Wymagają one szybkiej diagnostyki i leczenia, które trwa przez całe życie chorego.

Jak wygląda krwiak podskórny?

Krwiak podskórny wraz z upływem czasu zmienia swój kolor, co wiąże się z kolejnymi etapami przemian hemoglobiny (czerwonego barwnika krwi transportowanego przez erytrocyty). Tuż po uderzeniu się skóra przybiera czerwone zabarwienie, które szybko staje się fioletowo-różowe (jeszcze tego samego dnia lub dnia następnego). Po upływie kilku dni siniak staje się zielony, gdy hemoglobina przemienia się w biliwerdynę. Następnie, gdy biliwerdyna ulega przekształceniu w bilirubinę, siniak przybiera zabarwienie żółte. Ostatecznie całkowicie się wchłania. Proces tej przemiany kolorów, aż do momentu wchłonięcia się siniaka, trwa średnio 7-10 dni.

Siniaki bez uderzenia – diagnostyka

Jeśli siniaki pojawiają się same, bez konkretnego powodu, warto udać się do lekarza rodzinnego, który zleci odpowiednie badania. Diagnostyka zaburzeń krzepnięcia krwi opiera się głównie na badaniach laboratoryjnych. Szczególne znaczenie mają:

  • czas protrombinowy (PT);
  • czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT);
  • czas reptylazowy (RT);
  • czas trombinowy (TT);
  • poziom antytrombiny III;
  • fibrynogen.

Przeanalizować należy również klasyczną morfologię, w szczególności pod kątem ilości trombocytów (płytek krwi), które uczestniczą w procesach krzepnięcia. Jeśli istnieje podejrzenie konkretnej choroby, ponieważ np. występuje ona u bliskich członków rodziny, można od razu udać się na badania genetyczne.

Krwiak podskórny – jak leczyć?

Krwiaki podskórne pojawiające się w przebiegu chorób i problemów zdrowotnych leczy się przyczynowo. Jednak nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zaburzeń krzepnięcia krwi, dlatego pacjent powinien przez całe życie prowadzić farmakoterapię oraz starać się unikać czynników, które powodują siniaki (np. unikać sportów ekstremalnych czy sztuk walk). Przykładowo emicizumab stanowi współcześnie jedyną metodę leczenia osób z hemofilią typu A. Chory powinien mieć stały dostęp do tego leku.

Domowe sposoby na krwiaki podskórne

Jeśli natomiast siniaki wynikają z uderzenia się lub stłuczenia, można śmiało radzić sobie domowymi sposobami. Przede wszystkim warto tuż po doznaniu urazu przyłożyć do skóry zimny okład (lub dowolny inny zimny przedmiot), aby obkurczyć naczynia krwionośne. Zapobiegnie to wynaczynieniu się krwi. Jeśli uraz był niewielki, taka czynność może nawet całkiem zahamować powstawanie krwiaka podskórnego. Sportowcy narażeni na występowanie siniaków nierzadko noszą przy sobie spray chłodzący.

Jeśli jednak siniak już powstaje, można wykonać okład z octu (dowolnego, np. octu jabłkowego), który przyspiesza krążenie krwi i sprawia, że krwiak szybciej się wchłania. Podobnie zadziała ciepły okład rozszerzający naczynia krwionośne. Chcąc zmniejszyć ryzyko występowania siniaków, warto suplementować składniki wzmacniające ściany naczyń krwionośnych, przez co będą one bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne. Takimi suplementami diety są np.: acerola, arnika, rutyna, kwasy tłuszczowe Omega 3.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
  2. Matysiak M., Choroby krwi, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
  3. Sułek K., Wybroczyny i siniaki – pierwsze kroki diagnostyczne, Lekarz POZ, 3/2018.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

0

Twój koszyk jest pusty

Brak produktów w koszyku.