Hormony przysadki mózgowej

Hormony przysadki mózgowej są niezmiernie ważne w zachowaniu ogólnego zdrowia całego organizmu, ponieważ pośrednio lub bezpośrednio wpływają na wszystkie niemal układy. Diagnostyką i leczeniem zaburzeń czynności przysadki mózgowej zajmuje się lekarz endokrynolog, nierzadko we współpracy z neurologiem. Jakie są najważniejsze hormony przysadki?

Hormony przysadki mózgowej

Część przednia przysadki mózgowej

Część przednia przysadki mózgowej nazywana jest również przednim płatem. W tym miejscu syntezowane są następujące hormony:

  • hormon wzrostu (GH) – stanowi łańcuch polipeptydowy składający się ze 191 aminokwasów. Wpływa przede wszystkim na wzrost i rozwój organizmu, zatem ma kluczowe znaczenie u dzieci i młodzieży. Udowodniono jednak, że dodatkowo wspiera laktację u kobiet po porodzie, działa anabolicznie w stosunku do białek, uczestniczy w przemianie tłuszczów i węglowodanów oraz stymuluje metabolizm;
  • prolaktyna (PRL) – jest peptydowym hormonem wytwarzanym w rytmie okołodobowym. Reguluje ponad 300 procesów organizmu, jednak za jej podstawową rolę uznaje się stymulowanie i podtrzymywanie laktacji oraz udział w procesie reprodukcji. Dodatkowo utrzymuje prawidłową homeostazę organizmu;
  • hormon tyreotropowy (TSH) – pobudza wydzielanie hormonów tarczycy, a dodatkowo pobudza rozpad tkanki tłuszczowej, reguluje czynność układu nerwowego, wspiera wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym, wspiera dobre samopoczucie, przeciwdziałając depresji;
  • hormon luteinizujący (LH) – u kobiet odpowiada za stymulację owulacji, utrzymanie prawidłowego cyklu miesiączkowego oraz pobudzanie syntezy progesteronu, natomiast u mężczyzn pobudza syntezę testosteronu w jądrach. Wszystko to jest niezbędne do rozwoju cech płciowych oraz płodności;
  • hormon folikulotropowy (FSH) – wpływa na spermatogenezę u mężczyzn oraz stymulację dojrzewania pęcherzyków jajnikowych u kobiet;
  • hormon adrenokortykotropowy (ACTH) – pobudza wydzielanie kortyzolu i innych hormonów zaliczanych do glikokortykosteroidów, produkowanych przez nadnercza. Dodatkowo wzmacnia ogólną odporność organizmu, reguluje ciśnienie tętnicze oraz wpływa na metabolizm białek, węglowodanów oraz tłuszczów;
  • endorfiny – silnie oddziałują na receptory opiatowe zlokalizowane w mózgu, wpływając na potęgowanie uczucia przyjemności oraz utrzymując dobre samopoczucie. Dodatkowo zmniejszają odczuwanie bólu i sprawiają, że czujemy się pełni energii.

Przedni płat przysadki mózgowej produkuje największą liczbę hormonów. Częstym problemem jest jednak niedoczynność lub nadczynność przysadki mózgowej, co ma wyraźnie zaznaczone konsekwencje zdrowotne. W pierwszej kolejności zawsze należy oznaczyć poziom poszczególnych hormonów na podstawie badania krwi. Przy wynikach nieprawidłowych należy wykonać badania obrazowe przysadki mózgowej, np. rezonans magnetyczny.

Część środkowa przysadki mózgowej

W części środkowej przysadki mózgowej dochodzi do produkcji:

  • proopiomelanokortyny – polipeptyd prekursorowi ulegający obróbce potranslacyjnej specyficznie dla określonej tkanki, dając w rezultacie aktywne biologicznie hormony peptydowe;
  • melanotropiny – przyczynia się do ciemnienia skóry i wpływa na adaptację wzroku do ciemności. Dodatkowo warunkuje resyntezę rodopsyny.

O tych hormonach przysadki mówi się jednak rzadziej, niż ma to miejsce w przypadku tych omówionych wcześniej.

Część tylna przysadki mózgowej

W części tylnej przysadki mózgowej nie następuje synteza hormonów, lecz ma miejsce ich magazynowanie. Trafiają tu z podwzgórza, które umiejscawia się nieopodal. Tak więc tylny płat przysadki mózgowej przechowuje:

  • oksytocynę (OT) – pobudza do skurczu mięsień gładki macicy podczas porodu oraz warunkuje rozszerzanie się kanału rodnego, przyczynia się do laktacji;
  • wazopresynę (ADH) (hormon antydiuretyczny) – kurczy mięśnie naczyń krwionośnych i zwiększa resorpcję zwrotną wody w nerkach.

Po czym, w zależności od zapotrzebowania organizmu, uwalnia je do krwiobiegu, aby mogły wywierać swoje korzystne działanie na ustrój.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
  2. Traczyk W., Fizjologia człowieka w zarysie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
  3. Chęcińska-Maciejewska Z., Korek E., Pawłowska A., Piątek J., Krauss H., Rola hormonu wzrostu, insulinopodobnego czynnika wzrostu typu 1 oraz greliny w rozwoju somatycznym płodu, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 3/2016.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

0

Twój koszyk jest pusty

Brak produktów w koszyku.