Neutrofile to granulocyty obojętnochłonne, zaliczane do grona leukocytów – krwinek białych odpowiadających za walkę z patogenami i infekcjami oraz utrzymywanie wysokiej odporności organizmu. Stanowią nawet do 70% wszystkich krwinek białych, co czyni je najliczniejszą ich frakcją.
Neutrofile – charakterystyka
Neutrofile to granulocyty obojętnochłonne, które stanowią do 70% całej puli leukocytów. Ich nazwa pochodzi od obecności w cytoplazmie specyficznych ziarnistości, które nie wybarwiają się po zastosowaniu barwników kwasowych lub zasadowych. Dla porównania, ziarnistości bazofilów wybarwiają się barwnikami zasadowymi, natomiast ziarnistości eozynofilów barwnikami kwasowymi.
Neutrofile tworzą pierwszą linię obrony organizmu przed patogenami, ponieważ odpowiadają głównie za szybkie reagowanie na chorobotwórcze mikroorganizmy. Wszystko dzięki temu, że na swej powierzchni posiadają odpowiednie receptory. Granulocyty obojętnochłonne powstają w szpiku kostnym czerwonym, skąd zostają uwolnione do krwi i rozprzestrzeniają się po całym organizmie. Pod względem budowy przypominają niewielkie kule o średnicy 12-15 mikrometrów. W ich wnętrzu znajduje się jądro segmentowane złożone z 2-5 elementów (tzw. neutrofile segmentowane).
Neutrofile – normy
Normy dla poszczególnych granulocytów prezentują się następująco:
- neutrofile – 3000-6000 ki/ul, co daje 50-70% całej puli leukocytów;
- eozynofile – 150-300 ki/ul, co daje do 4% całej puli leukocytów;
- bazofile – 0-100 ki/ul, co daje do 1% całej puli leukocytów.
Poziom granulocytów obojętnochłonnych można łatwo określić za pomocą podstawowej morfologii krwi.
Funkcje neutrofilów
Główną funkcją granulocytów obojętnochłonnych jest obrona organizmu przed patogenami. W tym celu komórki te są zaopatrzone w czynniki bakteriobójcze, które są upakowane w granulki. Granulki zawierają głównie enzymy proteolityczne takie jak elastaza, proteinaza 3, a także katepsyna G. W walce z drobnoustrojami neutrofile wykorzystują 3 główne mechanizmy działania:
- fagocytozę – pochłanianie patogenów, fragmentowanie ich i usuwanie martwych fragmentów poza komórkę;
- wydzielanie cząsteczek przeciwdrobnoustrojowych (degranulacja);
- wyrzut zewnątrzkomórkowych sieci neutrofilowych (NET).
Neutrofile stanowią odpowiedź organizmu na toczący się w nim proces zapalny, zwłaszcza wywołany bakteriami, ale i innymi patogenami.
Niskie neutrofile
Najczęstsze przyczyny przewlekłej leukopenii:
- niektóre infekcje wirusowe i infekcje bakteryjne;
- długotrwałe przyjmowanie niektórych leków, np. glikokortykoidów;
- chemioterapia;
- choroby autoimmunologiczne, np. RZS lub toczeń rumieniowaty układowy;
- anemia;
- choroby szpiku kostnego;
- AIDS;
- choroby nowotworowe, zwłaszcza ostra białaczka.
Przy obniżonym poziomie neutrofilów obserwuje się głównie nawracające infekcje i częste zachorowania, jako że układ odpornościowy nie pracuje wydajnie. Nie tworzy komórek, które mogłyby zwalczać infekcje i likwidować chorobotwórcze patogeny.
Wysokie neutrofile
Podwyższony poziom neutrofili (jak również pozostałych leukocytów) obserwuje się w przebiegu różnych infekcji i zakażeń, zarówno tych bardziej groźnych (np. nowotwory, choroby autoimmunologiczne), jak i mniej groźnych (np. sezonowa grypa). Możliwe przyczyny tego stanu:
- wzmożony wysiłek fizyczny;
- palenie papierosów;
- przewlekły ból lub stres;
- krwotoki;
- infekcje;
- zatrucie lekami;
- niedotlenienie;
- urazy i oparzenia;
- przebyte operacje;
- choroby autoimmunologiczne;
- nowotwory;
- choroby pasożytnicze;
- infekcje wirusowe, infekcje grzybicze, infekcje bakteryjne.
Stwierdzenie wysokiego poziomu neutrofilów nie powinno być niepokojące, jeśli nie towarzyszą temu inne objawy oraz jeśli stan ten nie ma charakteru przewlekłego. Najczęściej świadczy po prostu o tym, że organizm walczy z przemęczeniem lub chorobą, co jest zjawiskiem całkowicie naturalnym. Jednak przedłużająca się leukocytoza lub taka, której towarzyszą niepokojące objawy, powinna być pilnie skonsultowana z lekarzem.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnuszki
Czarnuszka to wszechstronny, naturalny produkt o potwierdzonym, niezwykle szerokim działaniu. Wykazuje właściwości m.in. antyseptyczne, antywirusowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwalergiczne ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Wołowiec D., Interpretacja wyników hematologicznych badań laboratoryjnych w praktyce lekarza rodzinnego, Lekarz POZ, 1/2018.
- Silverthorn D., Fizjologia człowieka – zintegrowane podejście, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
- Gołąb J., Lasek W., Jakóbisiak M., Stokłosa T., Immunologia, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2017.
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
