Hemoglobina

Hemoglobina jest cząsteczką białkową znajdującą się w krwinkach czerwonych (erytrocytach). Odpowiada za przenoszenie tlenu z płuc do wszystkich tkanek i komórek organizmu, po czym transportuje dwutlenek węgla z tkanek do płuc, umożliwiając mu sprawne wydalenie na zewnątrz organizmu. Badanie hemoglobiny jest jednym z podstawowych laboratoryjnych badań diagnostycznych krwi.

Hemoglobina

Hemoglobina – charakterystyka

Hemoglobina zbudowana jest z 4 połączonych ze sobą cząsteczek białka, które nazywane są łańcuchami globulin. Każda podjednostka zawiera cząsteczkę hemu przyłączoną do łańcucha polipeptydowego, przy czym hem stanowi pochodną porfiryny zawierającą żelazo. W każdej pojedynczej cząsteczce hemoglobiny występują 2 pary łańcuchów polipeptydowych.

W przypadku osób dorosłych hemoglobina prawidłowa (hemoglobina A) składa się z 2 rodzajów łańcuchów polipeptydowych, nazywanych odpowiednio alfa i beta. Łańcuch alfa buduje 141 reszt aminokwasowych, z kolei łańcuch beta – 146 reszt aminokwasowych. Hemoglobina A nie stanowi całej zawartości hemoglobiny w prawidłowej krwi ludzi dorosłych. Około 2,5% stanowi bowiem hemoglobina A2, w której łańcuchy polipeptydowe delta zastępują łańcuchy beta.

Rodzaje hemoglobiny

W fizjologii wyróżnia się kilka podstawowych rodzajów hemoglobiny, co nie zawsze jest prawidłowe. Podstawowymi rodzajami są:

  • methemoglobina – dwuwartościowy atom żelaza zamienia się na atom trójwartościowy. Taka hemoglobina nie posiada zdolności transportu tlenu, a do jej wystąpienia może doprowadzić przyjmowanie niektórych leków lub przeniknięcie do organizmu szkodliwych substancji chemicznych;
  • karboksyhemoglobina – tlen został wyparty przez tlenek węgla, jako że ma aż 200 razy większe powinowactwo do hemoglobiny niż cząsteczka tlenu. Takie zjawisko najczęściej obserwuje się w przebiegu zatrucia czadem (tlenkiem węgla);
  • oksyhemoglobina – cząsteczka hemoglobiny zawierająca 4 atomy żelaza dwuwartościowego, powiązana z 4 cząsteczkami tlenu. To hemoglobina związana z tlenem, prawidłowa, mająca zdolność przenoszenia tlenu.

Średnia prawidłowa zawartość hemoglobiny we krwi wynosi 16 g/dl w przypadku mężczyzn oraz 14 g/dl w przypadku kobiet.

Funkcje hemoglobiny

Główną funkcją prawidłowo ukształtowanej hemoglobiny jest transport cząsteczek tlenu do wszystkich komórek i tkanek w organizmie. Dynamika reakcji czyni ją wyjątkowo skutecznym nośnikiem tlenu. Dzięki hemoglobinie wszystkie komórki i tkanki w ciele człowieka mogą zostać dotlenione. Dodatkowo hemoglobina odpowiada za transport odwrotny, czyli przenoszenie dwutlenku węgla z tych tkanek, pomagając usunąć go na zewnątrz organizmu. Inne funkcje hemoglobiny:

  • odgrywanie istotnej roli jako bufor;
  • transport NO (tlenku azotu);
  • utrzymywanie charakterystycznego kształtu krwinek czerwonych.

Hemoglobinę można dokładnie zbadać na podstawie próbki krwi żylnej.

Badanie hemoglobiny

Hemoglobina (Hb) wchodzi w skład podstawowych parametrów sprawdzanych podczas badania morfologicznego. Rekomenduje się wykonywanie morfologii raz w roku, co dotyczy także osób zdrowych. Szczególne wskazania dotyczą jednak osób, u których występują objawy mogące wskazywać na niedokrwistość lub nadkrwistość, a więc:

  • bladość skóry;
  • omdlenia;
  • przewlekłe osłabienie i/lub przewlekłe zmęczenie;
  • brak energii;
  • tachykardia;
  • zawroty i bóle głowy;
  • zaburzenia widzenia;
  • zasinienie skóry;
  • szumy uszne;
  • powiększenie śledziony.

Możliwe przyczyny obniżenia hemoglobiny obejmują:

  • ostre lub przewlekłe krwawienia z przewodu pokarmowego lub innych narządów wewnętrznych;
  • znaczne niedobory pokarmowe, zwłaszcza dotyczące żelaza, witaminy B12 lub kwasu foliowego;
  • uszkodzenie szpiku kostnego;
  • choroby nowotworowe;
  • zaawansowana przewlekła choroba nerek;
  • przewlekłe zakażenia;
  • zespół mielodysplastyczny;
  • talasemia.

Z kolei podwyższone stężenie hemoglobiny może mieć miejsce w następujących problemach zdrowotnych:

  • czerwienica prawdziwa;
  • różnego rodzaju choroby płuc;
  • wrodzonych choroby serca;
  • choroby nowotworowe, w których przebiegu miejsce ma wzmożona produkcja erytropoetyny;
  • palenie papierosów;
  • odwodnienie.

Diagnostyką i leczeniem zaburzeń w obrębie hemoglobiny może zajmować się zarówno lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, jak i specjalista hematologii.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
  2. Kowalski Z., Makara A., Banach M., Technologia produkcji plazmy krwi i hemoglobiny, Chemik, 5/2011.
  3. Zapora E., Jarocka I., Hemoglobina – źródłem reaktywnych form tlenu, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 67/2013.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

0

Twój koszyk jest pusty

Brak produktów w koszyku.