Stan podgorączkowy to inaczej podwyższona temperatura ciała, najczęściej wskutek toczących się w ustroju procesów patologicznych. Zwykle stan ten nie jest niebezpieczny, o ile nie ma charakteru przewlekłego i nie towarzyszą mu inne objawy. Diagnostyką i leczeniem stanu podgorączkowego oraz gorączki zajmuje się lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
Co to jest stan podgorączkowy?
Stanem podgorączkowym nazywamy podwyższoną temperaturę ciała, która podczas dokonywania pomiaru mieści się w przedziale 37-38 stopni C. Możliwe zbyt wysokie temperatury ciała człowieka prezentują się następująco:
- 37-38 stopni C – stan podgorączkowy;
- 38-39 stopni C – gorączka;
- 39-41 stopni C – wysoka gorączka;
- powyżej 41 stopni C – hipertermia;
- 41,5-43 stopni C – stan krytyczny, często prowadzący do trwałego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
Można zatem podsumować, że stan podgorączkowy to pierwszy etap wzrostu temperatury ciała prowadzący do gorączki. W zależności od przyczyny może rzeczywiście przemienić się w gorączkę, jak również może utrzymywać się na stałym poziomie przez pewien czas.
Przyczyny stanu podgorączkowego
Stan podgorączkowy rozwija się najczęściej wskutek infekcji wirusowych, infekcji grzybiczych lub infekcji pasożytniczych. Rzadziej czynnikiem sprawczym są infekcje bakteryjne, ponieważ w ich przebiegu zazwyczaj gorączka przekracza 38,5 stopni C. Możliwe przyczyny stanu podgorączkowego:
- różyczka;
- ospa wietrzna;
- odra;
- zapalenie krtani;
- zapalenie zatok;
- zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc;
- infekcje układu moczowego (w tym zapalenie pęcherza moczowego);
- grypa;
- zaostrzenie chorób reumatycznych;
- poparzenie;
- udar słoneczny.
I wiele innych. Stan podgorączkowy może wskazywać zarówno na mniej, jak i bardziej poważne problemy zdrowotne, dlatego jeśli się utrzymuje lub towarzyszą mu ile dolegliwości, warto skonsultować się z lekarzem.
Objawy stanu podgorączkowego
W przebiegu stanu podgorączkowego zazwyczaj nie pojawiają się intensywne objawy, tak charakterystyczne dla gorączki. Wiele osób może skarżyć się na osłabienie, uczucie wzmożonego ciśnienia w gałkach ocznych, ból głowy lub ogólne rozbicie i złe samopoczucie. Jeśli stan podgorączkowy wynika z przeziębienia, typowy będzie katar i częste kichanie. Wraz ze wzrostem temperatury ciała, gdy pojawia się już gorączka, mogą wystąpić objawy takie jak:
- nudności i wymioty;
- silne bóle głowy;
- zawroty głowy;
- dreszcze;
- bóle kostno-stawowe i bóle mięśni;
- napinanie się mięśni przywłosowych i tzw. „gęsia skórka”;
- rumieńce na twarzy;
- szczękanie zębami;
- napady zimna i gorąca;
- nadmierna potliwość ciała.
Objawy te zmieniają się w zależności od przyczyny choroby.
Stan podgorączkowy – leczenie
Stan podgorączkowy w rzeczywistości jest naturalną, pożądaną reakcją układu odpornościowego na patogeny znajdujące się w ustroju. Dzięki temu organizm może walczyć z chorobą, większość patogenów ginie w podwyższonej temperaturze, gdy aktywują się komórki układu odpornościowego. Mechanizm stanu podgorączkowego w uproszczeniu można przedstawić tak:
- identyfikacja zagrożenia przez komórki układu immunologicznego, np. wirusów, bakterii, grzybów chorobotwórczych;
- wydzielanie substancji chemicznych oddziałujących na ośrodek termoregulacji i wywołujących gorączkę;
- wzrost produkcji prostaglandyn, podnoszących punkt nastawczy termoregulacji na wyższy poziom.
Zbijanie stanu podgorączkowego uniemożliwia komórkom odpornościowym walkę z patogenami. Podobnie sytuacja prezentuje się przy gorączce. Wyjątkiem jest gorączka w przypadku kobiet ciężarnych, małych dzieci, osób starszych i przewlekle chorych, u nich zwalczanie gorączki często staje się koniecznością ze względu na ryzyko powikłań.
Polecane produkty:
|
Acerola organiczna
Suplement diety Acerola to przede wszystkim źródło naturalnej witaminy C. Pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, przyczynia się do zmniejszenia zmęczenia i znużenia, pomaga w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Latkowski B., Lukas W., Godycki-Ćwirko M., Medycyna Rodzinna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
