Kwas ferulowy

Kwas ferulowy należy do grupy kwasów fenolowych wykazujących działanie przeciwutleniające. To naturalny antyoksydant, który chroni przed promieniowaniem UV, a w połączeniu z witaminą C daje efekt synergiczny, potęgując nawet 8-krotnie jej stabilność i efektywność.

Kwas felurowy

Kwas ferulowy – charakterystyka

Substancje naturalne pochodzące z roślin są w coraz szerszym kręgu zainteresowań naukowców. W świecie roślin szeroko rozpowszechnione są zwłaszcza kwasy fenolowe. Związki te stanowią istotną grupę przeciwutleniaczy występujących w żywności pochodzenia roślinnego, dlatego są nierozłącznym składnikiem diety każdego człowieka. Wśród nich warto zwrócić uwagę na zawartość kwasu ferulowego oraz o- i ƴ-kumarowego.

Kwas ferulowy jest związkiem fenolowym, posiadającym 3 charakterystyczne motywy strukturalne, które mogą przyczyniać się do zdolności redukcji wolnych rodników. W jego budowie wyróżnia się obecność podstawników dostarczających elektrony na pierścieniu benzenowym oraz grupę funkcyjną karboksylową, z sąsiadującym nienasyconym podwójnym wiązaniem CC. Grupa kwasu karboksylowa działa dodatkowo jako kotwica związku, przez którą wiąże się z dwuwarstwową lipidową, zapewniając pewną ochronę przed peroksydacją lipidów.

Kwas ferulowy należy do grupy kwasów hydroksycynamonowych spotykanych w tkankach roślin. Po raz pierwszy wyizolowano go w 1866 z rośliny Ferula foetida, stąd jego nazwa. Stężenie tego związku w ziarnach zbóż może sięgać nawet 2 g na kg suchej masy. Kwas ferulowy i jego dimery są komponentami pierwotnej ściany komórkowej.

Kwas ferulowy – źródła

Głównymi źródłami kwasu ferulowego są owoce, warzywa, zboża (pszenica, jęczmień, owies, żyto) oraz zioła lecznicze (szałwia, lubczyk). Znajduje się on także w nasionach i korze drzew iglastych. Za jedno z najbogatszych znanych źródeł uznaje się pulpę buraczaną oraz pędy bambusa. Kwas ferulowy powstaje w roślinach na drodze przemian metabolicznych kwasu szikimowego, będącego prekursorem aminokwasów aromatycznych (fenyloalaniny lub tyrozyny), które w procesie deaminacji ulegają przekształceniu do kwasu cynamonowego, a ten do kwasu ferulowego, kawowego lub p-kumarowego.

Kwas ferulowy – właściwości zdrowotne

Kwasy fenolowe, w tym kwas ferulowy, mogą być określane mianem tzw. nutraceutyków – substancji wzbogacających o działaniu prozdrowotnym. Wywierają korzystny wpływ na żywność, poprawiając jej jakość, nadając cechy sensoryczne takie jak: smak, barwa, zapach oraz chroniąc przez zbyt szybkim popsuciem. Bywają dodatkiem licznych leków i suplementów diety. Spożywanie produktów bogatych w kwas ferulowy jest korzystne w szczególności dla diabetyków, ponieważ związek ten obniża poziom glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny, trójglicerydów i cholesterolu we krwi, jednocześnie zwiększając poziom insuliny. Kwas ferulowy często określa się mianem inhibitora chorób nowotworowych, ponieważ wykazuje wysoką aktywność przeciwutleniającą w stosunku do wolnych rodników. To jeden z najlepiej poznanych antyoksydantów. Udowodniono, że wykazuje skuteczność m.in. w odniesieniu do komórek białaczki, raka sutka i raka okrężnicy.

Kwas ferulowy działa przeciwzapalnie i odgrywa kluczową rolę w profilaktyce chorób takich jak cukrzyca, astma oskrzelowa, zakażenia wirusowe, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera. Jest on cenionym związkiem kosmetyków pielęgnacyjnych do skóry, ponieważ rozjaśnia ją, redukuje przebarwienia i opóźnia procesy starzenia się. Co prawda, jest on bezpieczny dla różnych rodzajów cer, jednak w przypadku tych wrażliwych należy zachować ostrożność oraz stosować dermokosmetyki.

Kwas ferulowy w kosmetologii

Kwas ferulowy wykorzystywany jest do produkcji peelingów, maseczek, a nawet kremów. Często sprzedawany jest w formie czystej i dopiero kosmetolodzy mogą decydować, w jakim stężeniu i w jakiej ilości nałożyć go na ciało klienta. Udowodniono, że zapobiega fotostarzeniu skóry, wspiera jej regenerację, pomaga w odbudowie bariery hydrolipidowej, jak również zwiększa skuteczność innych antyoksydantów, takich jak witamina C i witamina E. Może wspierać ochronę przed skutkami nadmiernego promieniowania UV. Należy pamiętać, aby unikać stosowania kwasu ferulowego jednocześnie z produktami zawierającymi retinol i jego pochodne. Oba składniki mogą wzajemnie zwiększać ryzyko podrażnienia skóry.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Gałązka A., Łyszcz M., Perzyński A. Wykorzystanie kwasu kumarowego i ferulowego jako jedynego źródła węgla przez bakterie z rodzaju Azospirillum wiążące wolny azot. Polish Journal of Agronomy. 27/2016.
  2. Zduńska-Pęciak K., Ocena porównawcza wpływu kwasu ferulowego oraz kwasu ferulowego wraz z mikronakłuwaniem na wybrane parametry skóry, Łódź 2022.
  3. Szwajgier D., Targoński Z., Arabinoksylany ze słodu źródłem naturalnego przeciwutleniacza – kwasu ferulowego i błonnika pokarmowego w piwie, Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 4/2005.
  4. Kamm A., Nowe molekularne mechanizmy działania kwasu ferulowego w wybranych modelach komórek nowotworowych, Gdańsk 2021.

Może Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

0

Twój koszyk jest pusty

Brak produktów w koszyku.