Zatrucie to zespół różnorodnych objawów pokarmowych (najczęściej dotyczących głównie układu pokarmowego) związanych z obecnością i działaniem w organizmie pewnej substancji toksycznej, trującej. W zależności od rodzaju tej substancji zatrucie może być łagodne i samoograniczające się bądź nawet zagrażające życiu.
Przyczyny zatrucia
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) zatrucia plasują się na czwartym miejscu w światowej statystyce wśród przyczyn zgonów po chorobach sercowo-naczyniowych, nowotworach i wypadkach komunikacyjnych. Zgodnie z definicją zatrucie jest stanem chorobowym wywołanym wniknięciem substancji toksycznej do organizmu z zewnątrz. Takimi substancjami są najczęściej:
- leki;
- środki owadobójcze i preparaty ochrony roślin;
- alkohol;
- grzyby;
- rośliny;
- środki żrące;
- domowe środki chemiczne.
Mogą one przeniknąć do organizmu wieloma drogami, zwłaszcza drogą pokarmową, drogą oddechową i przez skórę.
Droga zatrucia ma bardzo duży wpływ na szybkość pojawiania się i intensywność objawów. Większość trucizn przenika przez błony śluzowe przewodu pokarmowego, a ich wchłanianie odbywa się głównie w jelicie cienkim. Zanim tak się stanie, spora część ulega przekształceniu w wątrobie do mniej toksycznych metabolitów. Uważa się, że zatrucia drogą wziewną należą do najbardziej niebezpiecznych ze względu na dużą powierzchnię przenikania trucizny oraz fakt jej bezpośredniego wchłaniania do krwiobiegu, z pominięciem wątroby.
Objawy zatrucia
Obraz kliniczny występujący u pacjenta po zatruciu może być różnorodny, na co wpływa wiele czynników takich jak m.in.:
- wiek;
- ogólny stan zdrowia;
- rodzaj i dawka substancji toksycznej;
- droga wnikania substancji toksycznej.
Bardzo często obserwuje się jednak objawy ze strony układu pokarmowego (zwłaszcza jeśli to właśnie tą drogą trucizna dostała się do ustroju):
- bóle brzucha, zwykle o charakterze kurczowym;
- biegunki, w których może znajdować się domieszka krwi;
- niestrawność;
- puste odbijanie;
- nudności i wymioty;
- bolesne wzdęcia.
Innymi objawami mogą być:
- drżenia mięśni;
- gorączka;
- ogólne rozbicie;
- zmęczenie;
- osłabienie organizmu;
- zażółcenie powłok skórnych lub początkowo ich bladość;
- zlewne, zimne poty;
- bóle kończyn;
- bóle głowy;
- zawroty głowy;
- brak apetytu;
- zmiana częstotliwości oddychania;
- tachykardia bądź bradykardia;
- zmiany ciśnienia tętniczego.
Mimo wszystko żaden z wymienionych objawów nie jest charakterystyczny dla poszczególnych trucizn i nie może stanowić wskaźnika rodzaju zatrucia.
Zatrucie – leczenie
Niektóre lżejsze zatrucia można leczyć samodzielnie w domu, np. przyjmując węgiel aktywny lub Chlorellę. Bardzo ważne jest zahamowanie dalszego wchłaniania trucizny, tak więc jeśli dostała się do organizmu drogami oddechowymi, należy jak najszybciej zmienić miejsce pobytu, otworzyć okna i dobrze przewietrzyć wszystkie pomieszczenia, natomiast jeśli dostała się do ustroju drogami pokarmowymi, należy spróbować sprowokować wymioty. Stosowanie środków przeczyszczających jest możliwe w przypadku doustnego zatrucia substancjami trudno wchłanianymi. Przeciwwskazane natomiast w zatruciach środkami żrącymi i zaburzeniach wodnoelektrolitowych, które mogą wywołać wówczas jeszcze więcej uszkodzeń.
W warunkach szpitalnych najczęściej wykonuje się płukanie żołądka, co ma sens do 2 godzin od momentu zatrucia substancją płynną i do 4 godzin od momentu zatrucia substancją stałą. Uzupełniająco pacjentowi podaje się elektrolity, płyny i witaminy. W leczeniu niektórych zatruć stosuje się specyficzne odtrutki celem zniesienia lub zmniejszenia toksycznego działania trucizny znajdującej się już w krwiobiegu.
Po zatruciu, gdy stan zdrowia jest już ustabilizowany, rekomenduje się dietę lekkostrawną – ugotowany ryż lub kleik, ugotowana marchewka czy ziemniaki, ugotowane mięso z kurczaka oraz suche pieczywo, sucharki lub biszkopty. Bez żadnych mocnych przypraw czy dodatków.
Polecane produkty:
Chlorella – tabletki na oczyszczenie organizmu
Chlorella w tabletkach to naturalna alga z rozerwaną ścianą komórkową (chroniona patentem) w postaci suplementu diety. Została wytworzona wyłącznie z suszonych, jednokomórkowych mikroskopijnych alg. Chlorella pomaga wyeliminować metale ciężkie z organizmu Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Mishra P., Kulkarni R., Sane M., Deshpande A., Kushwah M., Zatrucia – badanie wielokierunkowe, Arch Med Sąd Kryminol 2016; 66 (4): 235-243.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Goniewicz M., Pierwsza pomoc, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.