Osłabienie odporności

Osłabienie odporności może być zarówno przewlekłe i patologiczne, związane z problemami zdrowotnymi różnego rodzaju, jak i chwilowe, przejściowe, wynikające np. ze stresu, niewysypiania się ostatnimi czasy czy przejścia z diety zimowej na dietę wiosenną (jako etap pomiędzy). Jeśli jednak problem utrzymuje się dłużej, należy skonsultować się z lekarzem celem wykonania bardziej szczegółowych badań.

Osłabienie odporności

Osłabienie odporności – przyczyny

Osłabienie odporności, jeśli ma charakter przejściowy, związany ze stylem życia. Może wynikać z następujących czynników:

Spadek odporności może jednak wiązać się również z chorobami przewlekłymi takimi jak: cukrzyca, miażdżyca, anemia, awitaminoza, wszelkiego rodzaju choroby autoimmunologiczne, POChP, astma oskrzelowa, większość chorób jelit (np. zespół jelita drażliwego, nieszczelne jelito, celiakia), nowotwory. Przewlekłe i skrajne osłabienie odporności jest charakterystyczne dla zakażenia wirusem HIV oraz następczego AIDS, a także dla wrodzonych chorób genetycznych. Również wszelkiego rodzaju infekcje (infekcje wirusowe, infekcje bakteryjne, infekcje grzybicze) będą przebiegać z czasowym spadkiem odporności.

Osłabienie odporności – objawy

Osłabienie odporności to inaczej tendencja do częstych infekcji i chorób, co najczęściej manifestuje się ciągłym łapaniem przeziębienia i grypy. Jednakże osłabiony układ immunologiczny daje też inne objawy, np. przewlekłe zmęczenie, spadek energii, senność w ciągu dnia pomimo dobrego wysypiania się porą nocną. Również dłuższy czas potrzebny na zagojenie się skaleczeń czy zadrapań może świadczyć o osłabionej odpowiedzi immunologicznej.

Należy pamiętać, że spadek odporności w znacznej większości przypadków przebiega z chwilowym lub przewlekłym zaburzeniem czynności mikroflory jelitowej. To z kolei rzutuje negatywnie na kondycję skóry (może nasilać jej przesuszanie się i pojawianie się problemów dermatologicznych), samopoczucie (typowy jest spadek nastroju, wahania nastroju, a w skrajnych przypadkach nawet stany depresyjne, co zostało potwierdzone badaniami klinicznymi) oraz procesy trawienne (pojawić się mogą wzdęcia, biegunki, zaparcia, bóle brzucha i inne problemy). Dodatkowe objawy kliniczne mogą wynikać z choroby przyczynowej, a nie z samego spadku odporności. Przykładowo jeśli osłabienie odporności wynika z choroby nowotworowej i leczenia onkologicznego, pojawić się może łysienie, stany przedomdleniowe, wymioty, skrajnie złe samopoczucie, nagłe chudnięcie.

Diagnostyka osłabienia odporności

Przy osłabieniu odporności najczęściej wykonuje się badania krwi, które obejmują: poziom witamin i minerałów, ferrytynę, OB i CRP (czynniki stanu zapalnego), profil lipidowy, glukozę, insulinę, poziom hormonów (zwłaszcza tarczycy). Dalsze badania dobierane są już indywidualnie w zależności od podejrzeń lekarza. Może to być gastroskopia z biopsją (przy podejrzeniu chorób żołądka), badanie kału (np. przy podejrzeniu chorób pasożytniczych), USG tarczycy (przy podejrzeniu chorób tego narządu) i wiele innych. Jeszcze dokładniejsze badania, np. genetyczne, wykonywane są już raczej w ostateczności, przy braku rezultatu leczenia, nieścisłych wynikach badań, podobnych chorobach występujących w rodzinie.

Osłabienie odporności – leczenie

W wielu przypadkach osłabioną odporność można leczyć domowymi metodami i zmianą nawyków dnia codziennego. Świetnie sprawdzają się suplementy i urozmaicenie diety o naturalne źródła:

  • witaminy C – acerola, natka pietruszki, owoce dzikiej różny, maliny, Chlorella;
  • antyoksydanty – Spirulina, Chlorella, świeże owoce i warzywa;
  • koenzym Q10;
  • NNKT – oleje roślinne, ryby, orzechy;
  • witaminy D – żywność nie dostarcza odpowiedniej ilości tej witaminy, warto zatem każdego dnia iść na spacer na świeżym powietrzu i zdecydować się na suplementację;
  • witaminy z grupy B – warzywa liściaste, nabiał, fasola;
  • cynk i miedź – ryby, owoce morza, jaja, pestki dyni;
  • probiotyki – w postaci suplementów lub naturalnej żywności probiotycznej: kiszonki, fermentowane napoje mleczne.

Spore znaczenie ma też unikanie używek (papierosy, alkohol), systematyczna aktywność fizyczna najlepiej na świeżym powietrzu, unikanie stresu, wysypianie się. Osłabienie odporności warto jednak leczyć przyczynowo, jeśli tylko jest to możliwe. W przebiegu chorób przewlekłych należy więc dążyć do ich ustabilizowania, zaś przy infekcjach bakteryjnych stosuje się antybiotyki, dbając o probiotykoterapię, która zabezpieczy florę jelitową. Z kolei przy niskiej odporności w związku z nadmiernym paleniem najlepiej jest rzucić ten nałóg.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Jankowski M., Ignatowska-Jankowska B., Kumański K., Witek B., Świergiel A., Wpływ alkoholu na układ odpornościowy – przegląd badań, Alkoholizm i Narkomania, 1/2013.
  2. Dymarska E., Grochowalska A., Jaskuła-Błaszak M., Porażka J., Krauss H., Chęcińska-Maciejewska Z., Wpływ sposoby odżywiania na układ odpornościowy w różnych grupach wiekowych, Problemy Higieny i Epidemiologii, 1/2017.
  3. Blum S., Program uzdrawiający układ odpornościowy, Wydawnictwo Vital, Białystok 2017.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *